Lyrics
Ik sta hier op een keerpunt in mijn leven
Ik maak me los van mijn geketende bestaan
ik zal aan iedereen terug moeten geven
de ballast die voor vriendschap door moest gaan
Mijn hart hangt aan elkaar van reparaties
Het is te vaak gebroken of gescheurd
Ik ben niet langer slaaf van mijn relaties
Daarvoor is te veel gebeurd
Maurice, jij gaf me al je idealen
Jouw ideeën voor milieu en maatschappij
Ik kan er niks mee, kom ze maar weer halen
Dat slap gezever is echt niks voor mij
Michiel, ik heb aan jou zo veel te danken
vooral blauwe plekken en een eeltlaag op mijn ziel
als je niet mocht zien dat ik moest janken
wanneer je mij een schop gaf en ik viel
Naomi, jij zei dat je van me wilde leren
en dat je alles wat ik deed aanbad
Nu weet ik, je wou alleen maar profiteren
zo lang ik dat niet in de gaten had
Mijn beste Eddie, altijd vol mooie verhalen
Wij zouden samen overal naartoe
Maar zodra er voor jouzelf iets viel te halen
Liet je me vallen als een baksteen, geef maar toe
Mijn neef Eugène jij hoeft niets meer te krijgen
Want jij hebt al genoeg van me gehad
Als ik jou was zou ik eeuwig zwijgen
over alles wat je van me hebt gejat
En Cynthia wat kan ik retourneren
voor de nachten die je bij die vent hebt doorgebracht
Wat ik jou teruggeef dat zijn al die keren
Dat ik stil heb liggen vloeken in de nacht
Lieve pappa, jij zult zelf het beste weten
de dagen dat je er niet bent geweest
dat je mijn verjaardag was vergeten
of er niet was op mijn eindexamenfeest
En dan zijn er nog een stuk of wat hiaten
Dat ik een schouder of een zakdoek nodig had
Maar geen van jullie had dat in de gaten
Je liet me eenzaam zitten waar ik zat
Vriendschap….. ik schaf het af, ik maak me vrij
Het is een vijand die me veel te veel beperkt
Vriendschap… ik kap ermee, hier blijft het bij
Verder zonder vrienden, is nog het enige wat werkt
Muziek, zang, diverse instrumenten: Jeroen Princen
Tekst: Ron van Wieringen
Productie, diverse instrumenten: Paul Wagemakers
Gitaar: Guus van de Mond
Ook te horen als aflevering 14 van de podcast op:
